Linda was helper na een ernstig verkeersongeval
‘Met dit platform had ik zeker geweten dat ik alles had gedaan voor contact met betrokkenen’
“Anderhalf jaar geleden heb ik eerste hulp verleend bij een ongeval. Een auto was om een boom gevouwen, de onderdelen vlogen nog door de lucht. Ik deed het portier open en zag een oudere man, stuurkolom in zijn borstkas geduwd, niet aanspreekbaar en met een heel snelle ademhaling. Ik besefte dat ik niets kon doen behalve zijn hoofd en nek stabiliseren, en heb tegen hem gepraat zodat hij wist dat hij niet alleen was. Omstanders hadden de ambulance al gebeld en zorgden dat ik veilig stond.
Toen politie en ambulance het overnamen, heb ik mijn gegevens doorgegeven en ben ik weggegaan. Dat was zo raar. Ik las later dat de brandweer en traumaheli waren gekomen en de man levend uit de auto was gehaald. Ik heb er niets meer van gehoord.
Het slijt, maar ik heb er echt wakker van gelegen: hoe is het met hem afgelopen, heb ik het juiste gedaan? Ja, is mijn conclusie. Ik ben verpleegkundige. In het ziekenhuis heb je meteen stappen die je kunt volgen en alles en iedereen bij de hand. Hier had ik niets voorhanden en was ik vrij machteloos. Je voelt je kwetsbaar. Ik kon mijn hart luchten bij familie en collega’s op mijn werk.
“Dit platform had me erg kunnen helpen; dan had ik zeker geweten dat ik al het mogelijke had gedaan voor contact met het slachtoffer of de familie, en met andere omstanders.”
Ik heb het los kunnen laten, maar Jij was daar ook had me erg kunnen helpen bij de verwerking. Je weet dan zeker dat je al het mogelijke hebt gedaan voor contact met het slachtoffer of zijn familie, en met andere omstanders, die ook vragen hebben. Je kunt je verhaal kwijt en er zijn mensen die vergelijkbare ongevallen hebben meegemaakt en tips kunnen geven. Ik denk niet dat de man het heeft overleefd. Maar voor de familie - en voor mij - kan contact waardevol zijn; ik was bij hem terwijl we op hulp wachtten.”